nagie zrobiło jej sie goraco. A z drugiej strony, czy to istotnie byłby taki grzech? Jej mał¿enstwo to farsa. Nawet nie sypia ze swoim me¿em. 348 Czemu nie miałaby raz pójsc na całosc, odkryc swe prawdziwe oblicze kobiety, która - czuła to - skrywa sie w skórze Marli Cahill, w jej ¿yciu, w jej domu? Uniosła troche powieki i katem oka zaczeła obserwowac Nicka. Twardy. Meski. Silny. Same miesnie i sciegna. Szorstki i szybki. Inteligentny. Zagryzła wargi. A on, jakby czytajac w jej myslach, nagle odwrócił głowe i spojrzał na nia. Przez krótka chwile patrzył jej prosto w oczy, a Marla miała wra¿enie, ¿e czyta w jej duszy jak w otwartej ksia¿ce. Wiedział, ¿e on czuje to samo, co ona. Tu, w ciasnym wnetrzu samochodu, byli odcieci od pulsujacego na zewnatrz miejskiego ¿ycia. Tylko chwilami swiatła nadje¿d¿ajacych z przeciwka samochodów rozpraszały intymny mrok. Marla wiedziała, ¿e Nick czuje ten sam ogien. To samo po¿adanie. Odpowiedziała mu spojrzeniem goracym jak samo piekło - i znacznie bardziej niebezpiecznym. Nie rób tego, ostrzegła sie w duchu, opierajac sie o drzwi od strony pasa¿era. Masz teraz inne problemy, byc mo¿e ktos próbuje cie zamordowac. Sama dobrze nie wiesz, kim jestes. Jeden niewinny pocałunek pociagnie za soba nastepny. Zaczniecie sie dotykac. Piescic. Tak jak ubiegłej nocy, kiedy niemal uległas ¿adzy. Niewiele brakowało, a popełniłabys najwiekszy bład w swoim ¿yciu. Masz wiele do stracenia - me¿a, dzieci, dom i szacunek dla samej siebie. Zamkneła oczy, starajac sie opanowac. - Nie martw sie - powiedział Nick, zwalniajac. Marla otworzyła oczy i zobaczyła, ¿e szuka wolnego miejsca, gdzie mógłby zaparkowac. - Ze mna jestes bezpieczna. Akurat. Czułabym sie bezpieczniej, stojac w kału¿y benzyny z zapalona zapałka w rece. Usmiechneła sie do siebie. - Mo¿e ty nie jestes bezpieczny ze mna, szwagrze. 349 - Wiem o tym. - Zaparkował niedaleko nadbrze¿a, przecznice za Ghirardelli Square, gdzie budynki z czerwonej cegły otaczały ratusz i wie¿e zegarowa. Wysiedli i Nick ruszył w strone niewielkiej kawiarenki, specjalizujacej sie w kawach aromatyzowanych ró¿nymi egzotycznymi dodatkami. Zamówili dwie kawy na wynos, wzieli po ciastku z tacy pełnej smacznych paczków i słodkich bułeczek i wyszli na zewnatrz z parujacymi kubkami w rekach. Na ulice opadała miekka mgła, zbierajac sie na rogach budynków dawnych składów, w których obecnie miesciły sie sklepy i restauracje. Wsród gałezi drzew migotały tysiace drobnych, białych swiatełek, uliczne lampy rzucały na ulice bardziej błekitne, zamglone swiatło. - Mo¿e powinienes opowiedziec mi o nas - rzekła Marla, kiedy wolno okra¿ali stojaca na srodku placu fontanne z syrenami. - Ty wiesz, jak sie poznalismy. Co robilismy razem.